روز یکم؛ ۱۴۰۳/۹/۲۳
- پنج تا مشکل با فضای مجازی
خب، اگه بخوام مشکلاتم رو با فضای مجازی بگم، تا فردا باید بشمارم. ولی خب به پنج تا از مهم ترین‌هاشون رو میگم.
- فضای مجازی باعث شده نتونم به همه اعتماد کنم. منظورم اینه که نمیدونم اونطرف این صفحه نمایش کوچک چی در انتظارمه. درواقع، نمیتونم وقتی کسی رو به روم ایستاده حقیقت رو درموردش متوجه بشم. چه برسه به اینکه نبینمش.
- فضای مجازی باعث بلوغ زودرس توی بچه‌ها شده. به نظرم اینکه از سن کم اونارو تو این فضای وحشتناک ازاد بذاریم باعث میشه که چیزایی رو بفهمن که براش خیلی کوچک اند. درواقع این باعث شده الان وقتی به هم سن و سال‌هام و کوچک تر از خودم نگاه میکنم براشون ناراحت باشم. اونا الان باید درحال زندگی کردن باشن اما فضای مجازی خیلی زود اونا رو بزرگ کرده.
- به نظرم فضای مجازی باعث شده یادگیری علم توی نوجوان‌هامون کمرنگ بشه. وقتی که باید برن دنبال جواب و اون رو با زحمت به دست بیارن فقط اون رو گوگل میکنن و کپی میکننش. این باعث شده نرن دنبالش تا یاد بگیرنش.
- فضای مجازی مشکل دیگه‌‌‌ای که داره به نظرم، اینه که زندگیت کاملا به نمایش گذاشته میشه. البته خب به خود طرف هم بستگی داره ولی با فعالیت‌های افراد تو این فضا همهٔ زندگیشون معلوم میشه که این به نظرم اصلا جالب نیست.
- فضای مجازی خیلی اعتیاد آوره. اینطوری که میگی خب اوکی پنج دقیقه بعدش میرم سراغ زندگیم ولی اون پنج دقیقه تبدیل به پنج ساعت میشه. و خب اره، ساعت‌های زیادی از زندگیمون رو صرف بیهوده گذروندن وقتمون تو فضای مجازی میکنیم.